Vroege geschiedenis

Kaart van Hohokam-landen ca. 1350

De Hohokam bezetten het gebied Phoenix 2000 jaar lang. Ze creëerden ongeveer 135 mijl (217 kilometer) irrigatiekanalen, waardoor de woestijngrond bebouwd kon worden, en paden van deze kanalen werden gebruikt voor het Arizona Canal, het Central Arizona Project Canal, en het Hayden-Rhodes Aqueduct. Zij voerden ook uitgebreide handel met de naburige Ancient Puebloans, Mogollon en Sinagua, alsmede met de verder afgelegen Mesoamerikaanse beschavingen. Men vermoedt dat perioden van droogte en ernstige overstromingen tussen 1300 en 1450 hebben geleid tot het verlaten van het gebied door de beschaving van Hohokam.

Na het vertrek van de Hohokam begonnen groepen van Akimel O'odham (algemeen bekend als Pima), Tohono O'odham en Maricopa-stammen het gebied te gebruiken, evenals segmenten van de Yavapai en Apache. De O'odham was een offensief van de Sobaipuri-stam, die op haar beurt werd beschouwd als de nakomelingen van de Hohokam.

De Akimel O'odham was de belangrijkste groep in het gebied. Ze woonden in kleine dorpen met duidelijk omschreven irrigatiesystemen die zich over de Gila-riviervallei verspreidden, van Florence in het oosten tot de Estrellas in het westen. Hun gewassen waren onder meer maïs, bonen en squash voor voedsel, katoen en tabak. Ze hielden verband met de Maricopa voor bescherming tegen invallen door de Yuma- en Apache-stammen. De Maricopa maakt deel uit van het grote volk van Yuma; Maar ze migreerden oost uit de lagere Colorado en de Gila Rivers in de vroege jaren 1800, toen ze vijanden begonnen te zijn met andere Jumatomen, die zich vestigden onder de bestaande gemeenschappen van de Akimel O'odham.

De Tohono O'odham woonde ook in de regio, maar grotendeels in het zuiden en helemaal tot aan de Mexicaanse grens. De O'odham woonde in kleine nederzettingen als seizoensboeren die de regenbuien misbruikten, in plaats van de grootschalige irrigatie van de Akimel. Ze groeiden gewassen zoals suikermaïs, tapijtschelp, pijltje, linzen, suikerriet en meloenen, en maakten gebruik van inheemse planten zoals saguaro-vruchten, chollausen, mesvrij boombonen en mesvrij snoep (sap van de mesvrij boom). Ze jaagden ook op lokaal wild zoals herten, konijnen en javelina voor vlees.

De Mexicaans-Amerikaanse oorlog eindigde in 1848, Mexico stuurde zijn noordelijke zone naar de Verenigde Staten en de inwoners van de regio werden Amerikaanse burgers. Het gebied Phoenix werd deel van de New Mexico Territory. In 1863 was de mijnbouwstad Wickenburg de eerste die werd gevestigd in de provincie Maricopa, ten noordwesten van Phoenix. Maricopa County is niet opgenomen in de lijst; de grond bevond zich in het district Yavapai, waar de belangrijkste stad Prescott ten noorden van Wickenburg was gelegen.

Het leger heeft in 1865 Fort McDowell op de Verde River opgericht om alle Indiase opstanden te voorkomen. Het fort heeft tegen 1866 een kamp ten zuiden van de Salt-rivier opgericht, de eerste nederzetting in de vallei na de neergang van de Hohokam. Andere nabijgelegen nederzettingen werden later samengevoegd tot de stad Tempe.

Oprichting en integratie

Het tehuis Phillip Darrell Duppa werd gebouwd in 1870 en is het oudste huis in Phoenix. De huisstead is vernoemd naar "Lord" Darrell Duppa, een Engelsman die wordt gecrediteerd met het benoemen van Phoenix en Tempe en het oprichten van de stad New River.

De geschiedenis van de stad Phoenix begint met Jack Swish, een Confederate veteraan van de Burgeroorlog die in de nabijgelegen mijnstad Wickenburg in het nieuw gevormde Arizona Territory naar buiten kwam. Hij reisde in 1867 door de Salt River Valley en zag een potentieel voor de landbouw om Wickenburg van voedsel te voorzien. Hij nam ook nota van de geringere wonden die wijzen op eerdere kanalen die door autochtone volken zijn gegraven die het gebied allang hebben verlaten. Hij vormde dat jaar de Sbereidwillige Irrigatie and Canal Company, groef een groot kanaal dat zich in rivierwater trok, en bouwde verscheidene gewasvelden op een locatie die nu in het oostelijke deel van de centrale Phoenix bij zijn luchthaven ligt. Binnenkort begonnen andere kolonisten aan te komen, die de vruchtbare bodem van het gebied en het gebrek aan vorst waarderen, en het boerderijhuis dat Swilling bouwde werd een vaak bezochte locatie in de vallei. Lord Darrell Duppa was een van de oorspronkelijke kolonisten in Swills partij, en hij stelde de naam "Phoenix" voor, zoals hij een stad beschreef die geboren is uit de ruïnes van een voormalige beschaving.

De raad van toezichthouders in de provincie Yavapai heeft de nieuwe stad officieel erkend op 4 mei 1868 en de eerste postdienst is de maand daarna opgericht met Swilling als postmeester. In oktober 1870 werd een vergadering van de inwoners van de vallei gehouden om een nieuwe stad te kiezen voor de groeiende bevolking van de vallei. Er werd gekozen voor een nieuwe locatie die drie mijl ten westen van de oorspronkelijke schikking ligt en die verscheidene toewijzingen van landbouwgrond bevat, en in december van dat jaar begonnen partijen officieel onder de naam Phoenix te worden verkocht. Dit vormde de kern in het centrum in een rasterlay-out patroon dat sindsdien het kenmerk van Phoenix's stedelijke ontwikkeling was.

Op 12 februari 1871 heeft de territoriale wetgever Maricopa County opgericht door de provincie Yavapai te verdelen; het was de zesde in het Arizona-gebied. De eerste verkiezing voor het provinciekantoor vond plaats in 1871, toen Tom Barnum werd verkozen tot de eerste sheriff. Hij rende ongehinderd toen de andere twee kandidaten (John A.). Chenomet en Jim Favorite) vochten tegen een duel; Chenomet doodde Favoriet en werd gedwongen zich terug te trekken uit de race.

De stad groeide in de jaren zeventig en president Ulysses S.S. De subsidie heeft op 10 april 1874 een grondoctrooi verleend voor het terrein van Phoenix. In 1875 had de stad een telegraferkantoor, 16 salons en vier danszalen, maar de bestuursvorm van de gemeente had een revisie nodig. In 1875 werd een verkiezing gehouden en drie dorpsbewindslieden en andere ambtenaren werden gekozen. In 1880 bedroeg de bevolking van de stad 2.453.

Luchtfoto van Phoenix uit 1885

Tegen 1881 maakte de aanhoudende groei van Phoenix de raad van beheer achterhaald. De Territoriale Wetgever heeft het wetsvoorstel inzake het Handvest van Phoenix aangenomen, waarin Phoenix is opgenomen en een regering van burgemeesters en gemeenten is ingesteld. Gouverneur John C. Fremont ondertekende het wetsontwerp op 25 februari 1881, waarin Phoenix officieel werd opgenomen als een stad met ongeveer 2.500 inwoners.

De aankomst van de spoorweg in de vallei in de jaren tachtig was de eerste van een aantal gebeurtenissen die Phoenix tot een handelscentrum maakten, waarvan de producten de oostelijke en westelijke markten bereikten. Als reactie daarop werd de Kamer van Koophandel van Phoenix op 4 november 1888 georganiseerd. In 1888 gingen de gemeentehuizen naar het nieuwe stadhuis in Washington en Central. De territoriale hoofdstad werd in 1889 verplaatst van Prescott naar Phoenix en de territoriale kantoren waren ook in het stadhuis. Met de komst van de Santa Fe, Prescott en Phoenix Railroad in 1895 was Phoenix verbonden met Prescott, Flagstaff en andere gemeenschappen in het noordelijke deel van het gebied. De toegenomen toegang tot de handel versnelde de economische opkomst van de stad. De Phoenix Union High School werd in 1895 opgericht met een inschrijving van 90.

1900 tot de Tweede Wereldoorlog

Central Avenue, Phoenix, 1908

Op 25 februari 1901 richtte gouverneur Oakes Murphy het permanente Capitolgebouw op, en de Carnegie Free Library werd zeven jaar later geopend, op 18 februari 1908, gewijd aan Benjamin Fowler. In 1902 heeft president Theodore Roosevelt de Nationale Herstelwet ondertekend, die het mogelijk maakte dammen op waterwegen in het westen te bouwen voor regeneratie. De eerste stuwdam die onder de wet werd gebouwd, de Salt River Dam#1, begon in 1903. Het leverde zowel water als elektriciteit, en werd de eerste multifunctionele dam, en Roosevelt was zelf op 18 mei 1911 aanwezig bij de officiële toewijding. Destijds was het de grootste metselstenen dam ter wereld, die een meer vormde in de berg ten oosten van Phoenix. De dam zou na Teddy Roosevelt in 1917 een nieuwe naam krijgen en het meer zou in 1959 hetzelfde doen.

Op 14 februari 1912 werd Phoenix een staatskapitaal, aangezien Arizona tot de Unie werd toegelaten als de 48ste staat onder president William Howard Taft. Dit gebeurde slechts zes maanden nadat Taft een veto had uitgesproken over een gezamenlijke resolutie van het congres waarin Arizona de status van staat werd toegekend, omdat hij het standpunt van de grondwet van de staat inzake de terugtrekking van rechters afkeurde. In 1913 maakte Phoenix's verhuizing van een burgemeesterssysteem naar een raadsmanager het tot een van de eerste steden in de Verenigde Staten met deze vorm van stadsbestuur. Na de staat begon de groei van Phoenix te versnellen, en acht jaar later was de populatie op 29.053 gekomen. In 1920 zou Phoenix zijn eerste wolkenkrabber zien, het Heard Building. In 1929 werd Sky Harbour officieel geopend, toen het eigendom was van Scene Airways. Later zou het in 1935 worden aangekocht door de stad, die het vandaag exploiteert.

Phoenix skyline - ca. 1940

Op 4 maart 1930 richtte de voormalige Amerikaanse president Calvin Coolidge een stuwdam op de Gila-rivier die hij ter ere noemde. De staat had echter net een lange droogte doorgemaakt en het reservoir dat achter de dam zou moeten liggen, was vrijwel droog. De humorist Will Rogers, die aan de hand was als gastspreker, schreef: "Als dat mijn meer was, zou ik het maaien." Phoenix's populatie was in de jaren 20 meer dan verdubbeld en stond nu op 48.118. Het was ook in de jaren dertig dat Phoenix en haar omringende gebied "The Valley of the Sun" werden genoemd, een reclameslogan die werd uitgevonden om het toerisme te stimuleren.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog verschoof de economie van Phoenix naar die van een distributiecentrum, dat zich transformeerde tot een "embryonale industriële stad" met de massaproductie van militaire goederen. Er waren drie luchtkrachtvelden in het gebied: Luke Field, Williams Field, en Falcon Field, evenals twee grote pilotentrainingskampen, Thunderbird Field No. 1 in Glendale en Thunderbird Field No. 2 in Scottsdale.

explosieve groei na de Tweede Wereldoorlog

Een stad met iets meer dan 65.000 inwoners in 1940 werd in 2010 de zesde stad van Amerika, met een bevolking van bijna 1,5 miljoen, en miljoenen meer in nabijgelegen voorsteden. Toen de oorlog eindigde, keerden veel van de mannen die hun opleiding in Arizona hadden gevolgd terug en brachten ze hun nieuwe families mee. Het leren van deze grote, onbenutte arbeidspool heeft veel grote industrieën ertoe aangezet hun activiteiten naar het gebied te verplaatsen. In 1948 kwam de hightech-industrie, die een van de belangrijkste onderdelen van de staatseconomie zou worden, in Phoenix aan toen Motorola Phoenix koos als de locatie van haar nieuwe onderzoeks- en ontwikkelingscentrum voor militaire elektronica. Ook andere hightechbedrijven zoals Intel en McDonnell Douglas zagen dezelfde voordelen als Motorola en gingen naar de vallei en openden de fabricageactiviteiten.

In 1950 woonden meer dan 105.000 mensen in de stad en duizenden meer in de omringende gemeenschappen. De groei van 1950 werd gestimuleerd door de vooruitgang in de airconditioning, waardoor zowel woningen als bedrijven de extreme hitte die zich in Phoenix en de omliggende gebieden tijdens de lange zomers voordeed konden compenseren. In Phoenix alleen al in 1959 was er meer nieuwe bouw dan in de periode 1914-1946.

Zoals veel opkomende Amerikaanse steden in die tijd, kwam Phoenix's spectaculaire groei niet gelijkmatig voor. Het gebeurde grotendeels aan de noordkant van de stad, een regio die bijna allemaal Kaukasus was. In 1962 getuigde een lokale activist tijdens een hoorzitting van de Amerikaanse Commissie voor burgerrechten dat van de 31.000 woningen die onlangs in deze buurt waren opgedoken, er geen enkele was verkocht aan een Afrikaans-Amerikaan. De Afrikaans-Amerikaanse en Mexicaans-Amerikaanse gemeenschappen van Phoenix bleven grotendeels in beslag genomen aan de zuidkant van de stad. De kleurlijnen waren zo stijf dat niemand ten noorden van Van Buren Street aan de Afrikaans-Amerikaanse honkbalster Willie Mays zou huren, in de stad voor lentetraining in de jaren zestig. In 1964 schreef een verslaggever uit de Nieuwe Republiek over segregatie in deze termen: "Apartheid is compleet. De twee steden kijken naar elkaar aan de overkant van een golfbaan."

1960 tot heden

Phoenix in mei 1972, met op de achtergrond de Zuid-Berg.

De aanhoudend snelle bevolkingsgroei bracht meer bedrijven naar de vallei om te profiteren van de arbeidspool, en de productie, met name in de elektronicasector, bleef groeien. De conventie en de toeristische industrie hebben zich in de jaren zestig snel uitgebreid, waarbij het toerisme tegen het einde van het decennium de op twee na grootste industrie werd. In 1960 werd het Phoenix Corporate Center geopend; destijds was het het hoogste gebouw in Arizona, dat op 341 voet afstak. In de jaren '60 werden veel andere gebouwen gebouwd terwijl de stad zich snel uitbreidde, waaronder het Rosenzweig Center (1964), vandaag Phoenix City Square, het vaste financiële centrum Phoenix (1964), en veel van de woningstijgingen van Phoenix. In 1965 opende het herdenkingsmuseum van Arizona in de vallei van Arizona, ten westen van het centrum. Toen Phoenix in 1968 een NBA-franchise kreeg, de Phoenix Suns, speelden ze tot 1992 hun thuisspelletjes in het Coliseum, waarna ze verhuisden naar het Amerikaanse West Arena. In 1968, president Lyndon B. Johnson keurde het Central Arizona-project goed, waarbij de toekomstige watervoorziening voor Phoenix, Tucson en de agrarische corridor ertussen gewaarborgd werd. Het volgende jaar creëerde paus Paul VI de Diocese van Phoenix op 2 december door de Archdiocese van Tucson te splitsen met Edward A. McCarthy als eerste bisschop.

In de jaren zeventig heeft het centrum een heropleving gekend, waarbij de bouwactiviteit pas in de jaren 2000 in omvang is toegenomen als gevolg van de bloei van de vastgoedmarkt in de steden. Tegen het einde van het decennium keurde Phoenix het plan Phoenix Concept 2000 goed, waarin de stad werd opgesplitst in stedelijke dorpen, elk met een eigen dorpskern waar grotere hoogte en dichtheid was toegestaan, waardoor de ontwikkelingscultuur van de vrije markt verder werd vormgegeven. De negen oorspronkelijke dorpen zijn in de loop der jaren uitgegroeid tot 15 (zie Cityscape hieronder). Dit veranderde Phoenix officieel in een stad van vele knopen, die later door snelwegen zouden worden verbonden. De Phoenix Symphony Hall opende in 1972; andere belangrijke bouwwerken die dit decennium in het centrum van de stad werden gebouwd waren het First National Bank Plaza, het Valley Centre (het grootste gebouw in de staat Arizona) en het gebouw van de Arizona Bank.

Op 25 september 1981 brak Sandra Day O'Connor, een inwoner van Phoenix, de genderbarrière in het Amerikaanse Hooggerechtshof, toen ze werd beëdigd als de eerste vrouwelijke rechter. In 1985 begon het kerncentrale van Palo Verde, de grootste kerncentrale van het land, met de elektrische productie. Paus Johannes Paulus II en Moeder Teresa bezochten beiden de vallei in 1987.

In de jaren negentig was er een toevloed van vluchtelingen als gevolg van de goedkope huisvesting in het gebied rond de Sunnyslope, waardoor tegen het jaar 2000 43 verschillende talen op lokale scholen werden gesproken. Het nieuwe stadhuis van 20 verdiepingen begon in 1992.

Phoenix heeft de afgelopen jaren een groeivertraging doorgemaakt, die vóór 2007 met 24,2% is toegenomen. Dit maakte het op een na snelst groeiende metropolitane gebied in de Verenigde Staten, alleen overtroffen door Las Vegas. In 2008 werd Squaw Peak, de op een na grootste berg van de stad, omgedoopt tot Piestewa Peak nadat legerspecialist Lori Ann Piestewa, een Arizonan en de eerste inheemse Amerikaanse vrouw in de gevechtsstrijd stierven terwijl ze in het Amerikaanse leger werkte, en tevens de eerste Amerikaanse vrouwelijke slachtoffers van de oorlog in Irak in 2003. In 2008 werd Phoenix ook gezien als een van de steden die het hardst getroffen werden door de hypotheekcrisis in de subprime, en begin 2009 bedroeg de mediane thuisprijs 150.000 dollar, vergeleken met de piek van 262.000 dollar in 2007. De misdaadcijfers in Phoenix zijn de afgelopen jaren gedaald, en als er ooit problemen waren, zijn de verwoestende buurten zoals South Mountain, Alhambra en Maryvale hersteld en gestabiliseerd. Onlangs, hebben de binnenstad Phoenix en de centrale kern opnieuw belangstelling en groei ervaren, resulterend in vele restaurants, opslag, en ondernemingen die aan centraal Phoenix openen of zich verplaatsen.

Sentinel-2 satellietbeeld van het metro Phoenix in 2020

Phoenix bevindt zich in het zuidwesten van de Verenigde Staten, in het zuidelijk centrale deel van Arizona; ongeveer halverwege Tucson naar het zuidoosten en het personeel naar het noorden. De stad ligt ongeveer 150 mijl (240 km) ten noorden van de grens tussen de VS en Mexico bij Sonoyta en 180 mijl (290 km) ten noorden van de grens bij Nogales. Het metropolitane gebied staat bekend als de "vallei van de zon" vanwege zijn ligging in de Salt River Valley. Het ligt op een gemiddelde hoogte van 331 m in het noorden van de Sonoran-woestijn.

Behalve de bergen in en rond de stad is de topografie van Phoenix over het algemeen plat, waardoor de hoofdstraten van de stad op een precies raster met brede, open wegen kunnen rijden. Scastreuze bergketens rond de vallei: McDowell Mountains in het noordoosten, de White Tank Mountains in het westen, de Superstition Mountains in het verre oosten en zowel de South Mountain als de Sierra Estrella in het zuidwesten. Camelback Mountain, North Mountain, Sunnyslope Mountain en Piestewa Peak bevinden zich in het hart van de vallei. De buitenwijken van de stad hebben grote velden geïrrigeerd kropland en Native American reservaat. De Zoutrivier loopt westwaarts door Phoenix, maar de rivierbedding is vaak droog of bevat weinig water als gevolg van grote irrigatieomleidingen. De Zuid-Berg scheidt de gemeenschap Ahwatukee van de rest van de stad.

Volgens het US Census Bureau heeft de stad een oppervlakte van 517,9 vierkante mijl (1.341 km²). 516,7 vierkante mijl (1.338 km²) is land, en 1,2 vierkante mijl (3,1 km², of 0,2%) daarvan is water.

De provincie Maricopa groeide met 811% van 186.000 in 1940 tot 1.509.000 in 1980, deels dankzij airconditioning, goedkope huisvesting en een instroom van gepensioneerden. De eens "bescheiden stedelijke wildgroei" groeide nu "door "epische" proporties— niet alleen door een heleboel ontwikkelingen in de woonwijken op zowel landbouwgrond als woestijn." De detailhandel en de kantoorcomplexen verspreidden zich uit en concentreerden zich niet in het kleine centrum gebied. Er was een lage bevolkingsdichtheid en een gebrek aan wijdverspreide en significante ontwikkeling met een hoge bevolkingsdichtheid. Als gevolg daarvan werd Phoenix een schoolvoorbeeld van stedelijke wildgroei voor geografen. Hoewel het de vijfde dichtstbevolkte stad is, biedt het grote gebied een lage dichtheid van ongeveer 2.797 mensen per vierkante mijl. Ter vergelijking: Philadelphia, de zesde dichtstbevolkte stad, heeft een dichtheid van meer dan 11.000 inwoners.

Zoals de meeste Arizona, observeert Phoenix geen zomertijd. In 1973 betoogde gouverneur Jack Williams tegen het Amerikaanse Congres dat het energieverbruik 's avonds zou toenemen als Arizona DST zou observeren. Hij zei verder dat het energiegebruik ook vroeg in de dag zou stijgen "omdat er meer lichten aan zouden zijn in de vroege ochtend." Bovendien zei hij dat zomertijd kinderen in het donker naar school zou brengen.

Cityscape

Een panoramisch beeld van Phoenix van het zuidberggebied, winter 2008, met Sky Harbour International Airport uiterst rechts

Groepen

Kaart van de stedelijke dorpen van Phoenix

Sinds 1979 is de stad Phoenix verdeeld in stedelijke dorpen, waarvan er vele gebaseerd zijn op historisch belangrijke wijken en gemeenschappen die sindsdien in Phoenix zijn geannexeerd. Elk dorp heeft een planningscomité dat rechtstreeks door de gemeenteraad wordt aangewezen. Volgens het door de stad uitgegeven handboek voor dorpsplanning is het doel van de dorpsplanningscomités om "samen te werken met de planningscommissie van de stad om een evenwicht tussen huisvesting en werkgelegenheid in elk dorp te waarborgen, de ontwikkeling op de vastgestelde dorpskernen te concentreren en het unieke karakter en de identiteit van de dorpen te bevorderen". Er zijn 15 stedelijke dorpen: Ahwatukee Foothills, Alhambra, Camelback East, Central City, Deer Valley, Desert View, Encanto, Estrella, Laveen, Maryvale, North Gateway, North Mountain, Paradise Valley, Rio Vista en South Mountain.

Het staddorp Paradise Valley verschilt van de nabijgelegen stad Paradise Valley. Hoewel het dorp in de stad deel uitmaakt van Phoenix, is de stad onafhankelijk.

Naast de bovengenoemde stedelijke dorpen heeft Phoenix een verscheidenheid van algemeen verwezen naar regio's en districten, zoals Downtown, Midtown, Uptown, West Phoenix, North Phoenix, South Phoenix, Biltmore Area, Arcadia en Sunnyslope.

Klimaat

Phoenix heeft een warm woestijnklimaat (Köppen: BWh), typisch voor de Sonoran-woestijn en de grootste stad van Amerika in dit klimaatgebied. Phoenix heeft lange, extreem warme zomers en korte, milde winters. De stad ligt in een van de meest zonnige gebieden ter wereld, met een zonneschijntijd die vergelijkbaar is met die van de Sahara. Met 3.872 uur zonlicht per jaar ontvangt Phoenix de meest zonneschijn van elke grote stad op aarde. De gemiddelde hoge temperaturen in de zomer zijn de warmste van elke grote stad in de Verenigde Staten. Gemiddeld zijn er 107 dagen per jaar met een hoge temperatuur van ten minste 100 °F (38 °C), waaronder de meeste dagen van eind mei tot begin oktober. Hoogte boven 110 °F (43 °C) gemiddeld 18 dagen per jaar. Op 26 juni 1990 bereikte de temperatuur een historisch genoteerd hoge temperatuur van 122 °F (50 °C).

Volgens de American Lung Association was de provincie Maricopa, die Phoenix omvat, de zevende voor de meeste ozonverontreiniging in de Verenigde Staten. Ozon vormt in zonlicht, dus Phoenix is bijzonder gevoelig voor ozonvorming. Voertuigemissies worden genoemd als voorlopers van ozonvorming. Phoenix heeft ook hoge niveaus van deeltjesverontreiniging; hoewel steden in Californië de natie in dit gevaar leiden. PM2,5 deeltjes, die een bestanddeel zijn van de uitlaatgassen van dieselmotoren, en grotere deeltjes PM10, die uit stof kunnen komen, kunnen beide een niveau bereiken dat in Phoenix ligt. In feite lopen mensen, huisdieren en andere dieren die worden blootgesteld aan hoge concentraties van PM10-stofdeeltjes — voornamelijk afkomstig van stofstormen of verstoorde landbouw- of bouwlocaties — het risico om Valley Fever, een schimmelinfectie van de longen, op te lopen.

In tegenstelling tot de meeste woestijnlocaties met dramatische schommelingen tussen dag- en nachttemperaturen, beperkt het effect van het stadswarmte-eiland Phoenix's dagelijkse temperatuurvariatie. Naarmate de stad is uitgebreid, zijn de gemiddelde lage zomertemperaturen gestaag gestegen. Pavement, zijwalken en gebouwen bewaren de warmte van de zon en stralen die 's nachts. De dagelijkse normale lage waarde blijft gemiddeld 67 dagen per zomer bij of boven 80 °F (27 °C). Op 15 juli 2003 heeft Phoenix zijn record voor de warmste dagelijkse lage temperatuur bij 96 °F (36 °C) gelegd.

A 2011 haboob

De stad gemiddeld ongeveer 300 dagen zonneschijn, of meer dan 85% van de uren overdag, per jaar, en ontvangt een schaarste aan regen — het gemiddelde jaarlijkse totaal op de internationale luchthaven Phoenix Sky Harbour is 8,03 in (204 mm). Het kenmerkende droge en zonnige weer in de regio wordt onderbroken door de Pacifische stormen in de winter en de komst van de Noord-Amerikaanse moesson in de zomer. Historisch begon de moesson officieel toen het gemiddelde dauwpunt 55 °F (13 °C) was gedurende drie dagen op een rij, meestal begin juli. Om het bewustzijn van de moesson te vergroten en de veiligheid te bevorderen, heeft de National Weather Service echter bepaald dat vanaf 2008 15 juni de officiële "eerste dag" van de moesson zou zijn, en dat deze op 30 september zou eindigen. Wanneer actief, verhoogt de moesson vochtigheidsniveaus en kan zware gelokaliseerde neerslag, flitsvloed, hagel, destructieve winden, en stofstormen-veroorzaken die tot het niveau van een habitat in sommige jaren kunnen stijgen.

Juli is de natste maand (27 mm (1,05 inch)), terwijl Juni de droogste is (0,02 inch (0,51 mm)). Op 8 september 2014 registreerde de stad Phoenix haar hoogste regenval door de National Weather Service, waarbij 3,30 in 84 mm het 75-jarige record van 2,91 in 74 mm (74 mm), dat op 4 september 1939 was vastgesteld, verbleef. De storm van september 2014 werd veroorzaakt door de overblijfselen van de orkaan Norbert, die zich uit de Golf van Californië had verplaatst en de grote interstaten en de laaggelegen wegen van de stad had overspoeld, waardoor honderden automobilisten werden gestrand. Gemiddeld variëren de dauwpunten van 29 °F (-2 °C) in april tot 57 °F (14 °C) in augustus. Soms kunnen dauwpunten dalen tot 0 °F (-18 °C), of kunnen ze stijgen tot 70 °F (21 °C) of hoger, tijdens perioden van sterke moessonactiviteit, waardoor er in het gebied een klimaat ontstaat van slijmvlies.

Tijdens langdurige perioden van ontlasting en windingen zijn woestijngebieden in en rond de stad vatbaar voor uitbraken van wilde branden. Het brandgevaar is het grootst in de lente- en zomermaanden na de winters met bovengemiddelde neerslag, als gevolg van het daaruit voortvloeiende tapijt van invasief gras, onkruid en penseel. Robuust terrein maakt brandbestrijding vaak moeilijk.

Over het algemeen bevindt de jaarlijkse minimumtemperatuur in Phoenix zich in de midden- tot de derde eeuw. Het daalt zelden tot 32 °F (0 °C) of lager, en wel in slechts zeven van de jaren tussen 1995 en 2015 op een totaal van zestien dagen. De perifere delen van het grotere metropolitane gebied Phoenix zien echter vaak vorst in de winter. De vroegste bevriezing in het dossier vond plaats op 4 november 1956 en de laatste vond plaats op 31 maart 1987. Op 7 januari 1913 was de laagste geregistreerde temperatuur in Phoenix 16 °F (-9 °C), terwijl de koudste dagelijkse hoge temperatuur ooit op 10 december 1898 36 °F (2 °C) bedroeg. Het langste ononderbroken stuk zonder dag vorst in Phoenix was meer dan 5 jaar, van 23 november 1979 tot 31 januari 1985.

Sneeuw komt zelden voor in Phoenix. Sneeuwval werd voor het eerst officieel geregistreerd in 1898, en sindsdien zijn er slechts acht keer accumulaties van 0,1 inch (0,25 cm) of meer opgetreden. De zwaarste sneeuwstorm die op zijn plaats was vond plaats op 21-22 januari 1937, toen 1 tot 4 inch (2,5 tot 10,2 cm) viel in delen van de stad en drie dagen lang niet volledig smelte. Op 6 december 1998 viel sneeuw in het noordwesten van de stad en Sky Harbour meldde een sneeuwval. Op 30 december 2010 en 20 februari 2013 viel graupel in een groot deel van de stad terug, hoewel algemeen werd aangenomen dat het sneeuw was. Recentelijk, op 21-22 februari 2019, werden de noordelijke en noordoostelijke delen van het metrogebied met enkele centimeter sneeuw bedekt, terwijl Sky Harbour een recordregenval kreeg.

Flora en fauna

Terwijl een deel van de inheemse flora en fauna van de Sonoran-woestijn zich binnen de stadsgrenzen van Phoenix bevindt, zijn de meeste te vinden in de buitenwijken en de onontwikkelde woestijngebieden rond de stad. Inheemse zoogdiersoorten zijn coyote, javelina, bobcat, bergoonleeuw, woestijnkatoenkonijn, jackrabbit, antelope grondeekhoorn, muilherten, ringtail, coati's, en meerdere soorten vleermuizen, zoals de Mexicaanse vrijstaartvleermuis en westelijke pijpleiding, die in en rond de stad roesten. Er zijn veel soorten inheemse vogels, zoals Costa's hummingbird, Anna's hummingbird, Gambels quail, Gila woodpecker, rouwduif, witte duif, de wegwerper, de cactus wren en veel soorten raptors, waaronder valken, hawks, owls, vultures (zoals de kalkoen en de zwarte vultuur). en adelaars, met inbegrip van de gouden en de kale adelaar.

De grotere Phoenix-regio is de enige bloeiende wilde populatie van rooskleurige vedervogels in de VS. Deze vogel is een populaire vogelpeper, afkomstig uit zuidwest-Afrika. Voor het eerst werden in 1987 buitenshuis wilde vogels waargenomen, waarschijnlijk ontsnapte of vrijgelaten huisdieren, en tegen 2010 was de Phoenix-populatie in de Greater toegenomen tot ongeveer 950 vogels. Deze vogels geven de voorkeur aan oudere wijken waar ze nestelen onder niet-getrimde, dode palmboomschijfjes.

In het gebied is ook een overvloed aan inheemse reptielsoorten te vinden, waaronder de westelijke diamondbackslangen, Sonoran sidewinder, diverse andere soorten rampenslangen, Sonoran-koraalslangen, tientallen soorten niet-venomeuze slangen (waaronder de Sonoran-gopher-slang en de Californische slang), het gila-monster, woestijnachtige trekhagedis, verschillende soorten van witte lizards, de chuckwalla, de woestijnhagedis, de westerse gekko, de Sonora modderschildpad en de woestijnschildpad. Onder de inheemse amfibiesoorten bevinden zich de depoettenkop van de Couch, de Chiricahua leopard kikker en de Sonoran-woestijnpad.

In Phoenix en de omliggende gebieden zijn ook tal van inheemse ongewervelde dieren te vinden, zoals de schorpioen van Arizona, de reuzenwoestijnharingschorpioen, Arizona blond tarantula, Sonoran Desert centipede, tarantula hawk wasp, kamelspin en de smaakloze whip-schorpioen. Van groot belang is de aanwezigheid van de in Afrika levende bijen, die zeer gevaarlijk kunnen zijn, zelfs dodelijk, wanneer ze worden uitgelokt.

De onderverdeling Arizona Upland van de Sonoran-woestijn (waarvan Phoenix deel uitmaakt) heeft "de meest structureel diverse flora in de Verenigde Staten". Een van de bekendste soorten saguaro cactus is te vinden in de hele stad en de omliggende omgeving. Andere inheemse soorten zijn de organpipe, de loop, de vishaak, de senita, de prikkel en de cholla cacti; ocotillo; de bomen van Palo Verde en de fathill en de blauwe paloverde; Californische ventilatorpalm; agaves; soaptree yucca, Spaanse bayonet, woestijnlepel en rode yucca; ironhout; mesvrij; en de creosootstruik.

Veel niet-inheemse planten floreren ook in Phoenix, waaronder, maar niet beperkt tot, de daderpalm, de Mexicaanse ventilatorpalm, de ananaspalm, de Afghaanse pijnbomen, de Canarische pijnbomen, de Mexicaanse fencepocactus, cardon cactus, acia, eucalyptus, aloe, bougainvillea, oleander, lantana, botborstel, olijf, citrus en rode vogel adise.

Mediaan inkomen van huishoudens in metro Phoenix; hoe donkerder het groen , hoe hoger het inkomen .

Percentage mensen die in armoede leven in de metro Phoenix; hoe donkerder de rode , hoe hoger de concentratie van armoede

Phoenix is de zesde dichtstbevolkte stad in de Verenigde Staten volgens de US Census uit 2010, met een bevolking van 1.445.632, waardoor het de dichtstbevolkte hoofdstad van de Verenigde Staten is. Phoenix was de zesde dichtstbevolkte stad en was een daling van de vijftiende positie die ze had sinds de VS. S. Census Bureau publiceerde bevolkingsschattingen op 28 juni 2007. Die statistieken gebruikten gegevens uit 2006, waaruit 1.512.986 Phoenix's populatie bleek, wat het net voor Philadelphia zette. In 2016 herwon Phoenix de positie van de 5e dichtstbevolkte stad, waarbij het tellingsbureau zijn bevolking op 1.615.017 schatte, en Philadelphia met een bevolking van 1.567.872.

Na meer dan tien jaar de VS te hebben geleid in de bevolkingsgroei, leidde de hypotheekcrisis op subprime niveau, gevolgd door de recessie, tot een vertraging in de groei van Phoenix. Er waren in 2009 ongeveer 77.000 mensen toegevoegd aan de bevolking van het metropolitane gebied Phoenix, dat aanzienlijk lager was dan zijn piek in 2006 van 162.000. Ondanks deze vertraging nam de populatie van Phoenix met 9,4% toe sinds de volkstelling van 2000 (in totaal 124.000 mensen), terwijl het gehele metropolitane gebied Phoenix in dezelfde periode met 28,9% groeide. Dit staat in vergelijking met een nationaal groeitempo in dezelfde periode van 9,7%. Niet sinds 1940-1950, toen de stad 107.000 inwoners telde, had de stad minder dan 124.000 in tien jaar tijd. Phoenix's recente groeitempo van 9,4% van de telling van 2010 is de eerste keer dat het een groeicijfer onder 24% heeft geregistreerd in een decennium van volkstelling. In 2016 werd Phoenix echter weer de snelst groeiende stad in de Verenigde Staten, met in totaal ongeveer 88 mensen per dag in het voorgaande jaar.

Het Phoenix Metropolitan Statistical Area (MSA) (officieel bekend als Phoenix-Mesa-Chandler MSA) is een van de 10 MSA's in Arizona en was de 11e grootste in de Verenigde Staten, met een schatting van de Amerikaanse bevolking van 2018 van 4.857.962, op het niveau van de 20 10 Census populatie van 4.192.887. Uit de provincies Pinal en Maricopa blijkt dat het MSA goed is voor 65,5% van de bevolking van Arizona. Phoenix droeg slechts 13% bij aan de totale groei van de MSA, aanzienlijk minder dan haar aandeel van 33% in het voorgaande decennium. Phoenix maakt ook deel uit van de Arizona Sun Corridor megaregio (MR), de 10e van de 11 MR's die het dichtst bevolkt zijn, en de 8e per gebied. Tussen 2000 en 2010 was de MR de op twee na grootste groei (alleen achter de MR aan de Golfkust).

Het centrum van Phoenix van een vliegtuig, 2011

De bevolking is bijna gelijk verdeeld tussen mannen en vrouwen, met mannen die 50,2 procent van de burgers van de stad uitmaken. De bevolkingsdichtheid bedraagt 2.797,8 mensen per vierkante mijl, en de gemiddelde leeftijd van de stad is 32,2 jaar, met slechts 10,9 van de bevolking boven de 62. 98,5% van de Phoenix-bevolking leeft in huishoudens met een gemiddelde grootte van 2,77 personen per gezin.

Er waren 514.806 huishoudens, met 64,2% van de huishoudens die uit gezinnen bestaan: 42,3% gehuwde paren, 7% met een ongehuwde man als hoofd van het huishouden en 14,9% met een ongehuwde vrouw als hoofd van het huishouden. 33,6% van deze huishoudens heeft kinderen jonger dan 18 jaar. Van de 35,8% niet-gezinshuishoudingen leeft 27,1% alleen, bijna gelijkmatig verdeeld over mannen en vrouwen, met 13,7% vrouwen en 13,5% mannen.

Phoenix heeft 590.149 wooneenheden met een bezettingsgraad van 87,2%. Het grootste segment van de vacatures is de huurmarkt, waar het vacaturepercentage 14,9% bedraagt, en 51% van alle vacatures in huur. Vacante woningen die te koop worden aangeboden, maken slechts 17,7% van de vacatures uit, waarbij de rest wordt opgesplitst in vakantiewoningen en andere redenen.

Het gemiddelde inkomen van het huishouden van de stad was $47.866, en het gemiddelde gezinsinkomen bedroeg $54.804. Mannen hadden een mediaan inkomen van $32.820 versus $27.466 voor vrouwen. Het inkomen per hoofd van de bevolking in de stad bedroeg 24.110 dollar. 21,8% van de bevolking en 17,1% van de gezinnen lagen onder de armoedegrens. Van de totale bevolking leefde 31,4% onder de 18 en 10,5% onder de 65.

Volgens de telling van 2010 was de raciale uitsplitsing van Phoenix als volgt:

• Wit: 65,9% (46,5% niet-ispanisch)
• Black of African American: 6,5% (6,0% niet-ispanisch)
• Inheemse Amerikaan: 2,2%
• Aziatisch: 3,2% (0,8% Indiër, 0,5% Filippino, 0,5% Koreaans, 0,4% Chinees, 0,4% Vietnamees, 0,2% Japanner, 0,2% Thai, 0,1% Birmaans)
• Native Hawaiian and Other Pacific Islander: 0,2%
• Andere rassen: 18,5%
• twee of meer rassen: 3,6%

Kaart van raciale distributie in Phoenix, 2010 US Census. Elke stip is 25 mensen: Wit, Zwart, Aziatisch ispanisch of ander (geel)

De populatie van Phoenix is historisch gezien overwegend wit geweest. Van 1890 tot 1970 was meer dan 90 procent van de burgers wit. In de afgelopen jaren is dit percentage gedaald tot 65% in 2010. Een groot deel van deze daling kan echter worden toegeschreven aan de nieuwe richtsnoeren die het US Census Bureau in 1980 heeft opgesteld, toen een vraag over de Latijns-Amerikaanse oorsprong werd toegevoegd aan de vragenlijst over de volkstelling. Dit heeft geleid tot een toenemende neiging voor sommige groepen om zich niet langer als wit te identificeren, en in plaats daarvan zichzelf te categoriseren als "andere rassen".

20 , 6 % van de bevolking van de stad was in 2010 in het buitenland geboren . Van de 1.342.803 inwoners ouder dan 5 jaar sprak 63,5% alleen Engels, 30,6% sprak thuis Spaans, 2,5% sprak een andere Indo-Europese taal, 2,1% sprak Aziatische of islamitische talen, terwijl de overige 1,4% andere talen sprak. Ongeveer 15,7% van de niet-Engelstalige sprekers meldde dat ze minder Engels spraken dan "heel goed". De grootste nationale voorouders die werden gerapporteerd waren Mexicaans (35,9%), Duits (15,3%), Iers (10,3%), Engels (9,4%), Zwart (6,5%), Italiaans (4,5%), Frans (2,7%), Pools (2,5%), Indiaans (2,2%) en Schots (2,0%).Histisch paniek of latino ' s van welke ras dan ook vormen 40 , 8 % van de bevolking . Van deze groepen zijn de grootste groepen 35,9% Mexicaan, 0,6% Puerto Ricaan, 0,5% Guatemala, 0,3% Salvadoraan, 0,3% Cubaan.

Trinity episcopale kathedraal

Volgens een studie van het Pew Research Centre uit 2014 heeft 66% van de bevolking van de stad zich als christenen geïdentificeerd, terwijl 26% geen aanspraak maakte op religieuze banden. Volgens dezelfde studie maken andere religies (waaronder het jodendom, het boeddhisme, de islam en het hindoeïsme) samen ongeveer 7% van de bevolking uit. In 2010 was volgens de Vereniging van religieuze gegevensarchieven, die elke tien jaar een religieuze volkstelling houdt, 39% van de ondervraagden in het district Maricopa zelf lid van een religieuze groep. Van de mensen die een religieuze overtuiging uitten, werd de religieuze samenstelling van het gebied gemeld als 35% katholiek, 22% aan Evangelische Protestantse denominaties, 16% Latter-Day Saints (LDS), 14% aan niet-denominaties, 7% aan Hoofdelijke Protestantse denominaties en 2% Hindu. De resterende 4% behoort tot andere godsdiensten, zoals het boeddhisme en het jodendom.

Terwijl het aantal gelovigen in de loop van het decennium met 103.000 steeg, bleef de groei niet gelijke tred met de totale bevolkingsgroei van bijna driekwart miljoen mensen in het land in dezelfde periode. De grootste totale stijgingen waren in de LDS (een stijging van 58%) en de Evangelische Protestantse kerken (een stijging van 14%), terwijl alle andere categorieën hun aantallen enigszins zagen dalen of statisch bleven. De katholieke kerk daalde met 8%, terwijl de protestantse groepen met 28% terugliepen.

De vroege economie van Phoenix was gericht op de landbouw en de natuurlijke hulpbronnen, met name de "5Cs" van koper, vee, klimaat, katoen en citrusvruchten. Met de aanleg van de spoorlijn in het zuidelijke deel van de Stille Oceaan in 1926, de opening van het station van de Unie in 1923 en de aanleg van de luchthaven Sky Harbour tegen het einde van het decennium werd de stad gemakkelijker toegankelijk. De Grote Depressie had invloed op Phoenix, maar Phoenix had een diverse economie en tegen 1934 was het herstel aan de gang. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog woedde de economie van de vallei, aangezien veel mannen die hun militaire opleiding op de bases in en rond Phoenix hadden afgerond, met hun families terugkwamen. De bouwsector, die door de groei van de stad werd gestimuleerd, groeide verder door de ontwikkeling van Sun City. Het werd het model voor voorstedelijke ontwikkeling in post-WWII Amerika, en Sun City werd het model voor de pensioengemeenschappen toen het in 1960 opende. De stad had een gemiddelde jaarlijkse groei van 4% over een periode van 40 jaar, van medio jaren zestig tot midden jaren twintig.

Toen de nationale financiële crisis van 2007-2010 begon, stortte de bouw in Phoenix in en kelderden de huizenprijzen. De werkgelegenheid in Arizona daalde met 11,8% van de piek naar de daluren; In 2007 had Phoenix 1.918.100 werknemers, tegen 2010 was dat aantal met 226.500 gedaald tot 1.691.600. Eind 2015 was het aantal arbeidsplaatsen in Phoenix gestegen tot 1,97 miljoen, waardoor het niveau van vóór de recessie uiteindelijk opnieuw werd bereikt, waarbij de banengroei over de hele linie plaatsvond.

Vanaf 2017 had de Phoenix MSA een bruto binnenlands product (bbp) van iets minder dan 243 miljard dollar. De vijf belangrijkste bedrijfstakken waren: onroerend goed ( $ 41.96 ) , financiën en verzekeringen ( $ 19.71 ) , productie ( $ 19.91 ) , detailhandel ( $ 18.64 ) en gezondheidszorg ( $ 19.78 ) . Als de overheid (inclusief de federale, de staat en de lokale overheid) een particuliere sector was geweest, zou zij op de tweede plaats op de lijst staan en 23,37 miljard dollar hebben geproduceerd.

In Phoenix hebben projectontwikkelaars bij de planning en ontwikkeling van nieuwe projecten weinig beperkingen. De stad is dan ook vatbaar voor overbouw in tijden van economische voorspoed. Dit verklaart de hogere vacaturepercentages in de stad dan het gemiddelde.

Kantoorgebouw op 3300 N. Central Avenue in het centrum van Phoenix

Vanaf 2010 waren de vijf belangrijkste categorieën werkgelegenheid kantoorondersteuning en administratieve ondersteuning (17,8%), verkoop (11,6%), voedselbereiding en -verzorging (9%), vervoer en materiële verplaatsing (6,1%) en management (5,8%). De grootste activiteit is de detailhandel, die 3,7% van de beroepsbevolking vertegenwoordigt. Vanaf januari 2016 was 10,5% van de werknemers in overheidsdienst, een groot aantal omdat de stad zowel de zetel als het staatskapitaal is. De burgerberoepsbevolking bedroeg 2.200.900, en het werkloosheidscijfer bedroeg 4,6%.

Phoenix is de thuisbasis van vier Fortune 500-bedrijven: electronics corporation Avnet, mijnbouwbedrijf Freeport-McMoRan, detailhandelaar PetSmart en afvaltransportservices. De Aerospace divisie van Honeywell is gevestigd in Phoenix en de vallei biedt veel van hun vliegtuigelektronica en mechanische faciliteiten. Intel heeft een van de grootste vestigingen in het gebied, met ongeveer 12.000 medewerkers, de op één na grootste Intel-locatie in het land. De stad is ook het hoofdkwartier van U-HAUL International, Best Western, en Apollo Group, ouder van de Universiteit van Phoenix. US Air/American Airlines is de grootste maatschappij op de internationale luchthaven Sky Harbour van Phoenix. Mesa Air Group, een regionale luchtvaartmaatschappij, is gevestigd in Phoenix.

Het leger heeft een grote aanwezigheid in Phoenix, met Luke Air Force Base in de westelijke voorsteden. De stad werd zwaar getroffen door de gevolgen van de hypotheekcrisis onder de eerste hypotheken. Phoenix heeft echter 83% van de banen die door de recessie verloren zijn gegaan, hersteld.

Uitvoerende kunsten

Orpheumtheater - Phoenix

De stad heeft talrijke podiumkunsten, waarvan de meeste zich in en rond het centrum van Phoenix of Scottsdale bevinden. Het Phoenix Symphony Hall is de woonplaats van het Phoenix Symphony Orchestra, de Arizona Opera en Ballet Arizona. Het bedrijf Arizona Opera heeft ook intieme prestaties verricht bij het nieuwe operacentrum van Arizona, dat in maart 2013 werd geopend. Een andere locatie is het Orpheum Theater, waar de Phoenix Opera woont. Ballet Arizona heeft naast de Symphony Hall ook voorstellingen in het theater Orpheum en in het theater Dorrance. De concerten maken ook regelmatig een halt toe in het gebied. De grootste plek waar de kunst in het centrum van de stad kan worden uitgevoerd, is het Herberger Theater Center, waar drie ruimtes voor prestaties zijn ondergebracht en waar twee ingezeten bedrijven, de Arizona Theater Company en de Center Dance Ensemble, zijn ondergebracht. Drie andere groepen gebruiken de faciliteit ook: Valley Youth Theater, Theatre Collaborative en Actors Theater.

Er kunnen concerten worden bijgewoond bij Talking Stick Resort Arena en Comerica Theater in het centrum van Phoenix, Ak-Chin Pavilion in Maryvale, Gila River Arena in Glendale en Gammage Auditorium in Tempe (het laatste openbare gebouw dat door Frank Lloyd Wright is ontworpen). Verscheidene kleinere theaters met inbegrip van de Ruimte van de Boomstam, het Centrum van de Kunst Mesa, de Krescerende Blik, het Theater van de Kwalificatie van de Kern, en de Gewijzigde Kunsten steunen regelmatige onafhankelijke muzikale en theatervoorstellingen. Muziek kan ook worden gezien op een aantal plaatsen die gewoonlijk zijn voorbehouden aan sport, zoals de Wells Fargo Arena en het State Farm Stadium.

In Phoenix zijn verschillende televisieseries opgezet, waaronder Alice (1976-1985), het paranormale drama Medium van de jaren 2000, het syndicated crime drama The Brothers Brannagan en de New Dick Van Dyke Show van 1. 971 tot 1974.

Musea

In de vallei bestaan tientallen musea. Het gaat om het Phoenix Art Museum, het Arizona Capitol Museum, het Scottsdale Museum voor hedendaagse Kunst, het Militair Museum van Arizona, het Hall of Flame Fibranding Museum, het Pueblo Grande Museum Archeological Park, het Kindermuseum van Phoenix, het Arizona Science Centre en het Heard Museum. In 2010 opende het Museum voor Muziekinstrumenten hun deuren, met de grootste collectie muziekinstrumenten ter wereld. In 2015 werd het Kindermuseum van Phoenix erkend als een van de drie grootste kindermusea in de Verenigde Staten.

Ontworpen door: Alden B. Dow, student van Frank Lloyd Wright, het Phoenix Art Museum werd gebouwd in één jaar, dat in november 1959 werd geopend. Het Phoenix Art Museum heeft de grootste collectie visuele kunst van het zuidwesten, met meer dan 17.000 werken van hedendaagse en moderne kunst van over de hele wereld. Interactieve exposities zijn te vinden in het Challenger Space Center van dichtbij Peoria, waar individuen leren over ruimte, hernieuwbare energie en astronauten ontmoeten.

Het Heard Museum heeft meer dan 130.000 vierkante voet (12.000 m²) galerij, klaslokaal en prestatieruimte. Enkele van de handtekeningstentoonstellingen van het museum zijn een volledige Navajo-hogan, de Mareen Allen Nichols-collectie van 260 stukken hedendaagse juwelen, de Barry Goldwater-collectie van 437 historische Hopi-kachina-poppen, en een tentoonstelling op de 19e-eeuwse instapschoolervaringen van Indianen. Het Heard Museum trekt ongeveer 250.000 bezoekers per jaar aan.

Mooie kunst

Het centrum van Phoenix heeft zich de afgelopen tien jaar ontwikkeld. De Artlink-organisatie en de galerijen in het centrum hebben een eerste vrijdags-Phoenix galerijopening gelanceerd, evenals het organiseren van Art Detour, dat centraal staat in de culturele identiteit van de stad. In april 2009 begon kunstenaar Janet Echelman haar monumentale sculptuur. Haar geheim is Patience, een burgerictogram opgehangen boven het nieuwe Phoenix Civic Space Park, een tweedaags blokpark in het midden van het centrum. Deze nette sculptuur maakt de onzichtbare patronen van woestijnwind zichtbaar voor het menselijk oog. Overdag, het 100 voet (30 m) hoge beeldhouwwerk boven de hoofden, de boomtoppen en de gebouwen, creëert het beeldhouwwerk wat de kunstenaar "schaduwtekeningen" noemt, die volgens haar geïnspireerd zijn door Phoenix's wolkenschaduwen. 's Nachts verandert de verlichting geleidelijk door de seizoenen. Auteur Prof. Patrick Frank schrijft over de beeldhouwkunst die "... De meeste Arizonanen kijken met trots naar het werk: dit unieke visuele plezier zal eeuwig de stad Phoenix markeren net zoals de Eiffel Tower Parijs markeert."

Architectuur

De "Xeros Residence" in Phoenix

Phoenix is het huis van een unieke architecturale traditie en gemeenschap. Frank Lloyd Wright verhuisde naar Phoenix in 1937 en bouwde zijn winterhuis, Taliesin West, en de belangrijkste campus voor de Frank Lloyd Wright School of Architecture. In de loop der jaren heeft Phoenix opmerkelijke architecten aangetrokken die het hun thuis hebben gemaakt en succesvolle praktijken hebben gekweekt. Deze architecturale studio's omarmen het woestijnklimaat en zijn onconventioneel in hun benadering van de designpraktijk. Ze omvatten de Paolo Soleri (die Arcosanti creëerde), Al Beadle, Will Bruder, Wendell Burnette en Blank Studio architecturale designstudio's. Een andere belangrijke factor in het architectonisch landschap van de stad was Ralph Haver, wiens bedrijf Haver & Nunn commerciële, industriële en woonstructuren in de hele vallei heeft ontworpen. Een bijzonder merk was zijn merk, "Haver Home", dat betaalbare hedendaagse trajecten waren.

Toerisme

Het Arizona Biltmore Hotel

De toeristenindustrie is de langste van de hedendaagse topindustrieën in Phoenix. Met promoties in de jaren twintig is de industrie uitgegroeid tot een van de top 10 in de stad. Door haar klimaat hebben Phoenix en haar buren in het aantal vijf Diamond/Vijf Star-resorts steeds een van de belangrijkste bestemmingen van het land. Met meer dan 62.000 hotelkamers in meer dan 500 hotels en 40 resorts ziet Phoenix elk jaar meer dan 16 miljoen bezoekers, waarvan de meesten vrijetijdsreizigers zijn (in tegenstelling tot zakenreizigers). De luchthaven Sky Harbour, die het gebied Greater Phoenix bedient, bedient ongeveer 40 miljoen passagiers per jaar en rangschikt deze op de 10 drukste luchthavens in het land.

Een van de grootste attracties van het Phoenix-gebied is golf, met meer dan 200 golfbanen. Naast de plaatsen die in de stad van belang zijn, zijn er ook veel attracties in de buurt van Phoenix, zoals het nationale monument Agua Fria, Arcosanti, het nationaal monument van Casa Grande Ruins, het verloren Nederlandse staatspark, het kasteel van Montezuma, de boorput van Montezuma en het nationale monument van Organ Pipe Cactus. Phoenix fungeert ook als een centraal punt voor veel van de vizieren rond de staat Arizona, zoals de Grand Canyon, Lake Havasu (waar de Londense brug is gelegen), de Meteor Crater, de Gedekte woestijn, het Petrified Forest, Tombstone, Kartchner Caverns, Sedona en Lowell Observatory in Flagstaff.

Andere attracties en jaarlijkse evenementen

Door haar natuurlijke omgeving en klimaat heeft Phoenix een aantal buitenattracties en recreatieve activiteiten. De Phoenix Zoo is de grootste particuliere dierentuin zonder winstoogmerk in de Verenigde Staten. Sinds de opening in 1962 heeft de dierentuin een internationale reputatie opgebouwd voor zijn inspanningen op het gebied van dierenbescherming, waaronder het fokken en opnieuw introduceren van bedreigde diersoorten in het wild. Vlak naast de dierentuin werden de Phoenix Botanical Gardens in 1939 geopend, en ze worden wereldwijd geacclareerd voor hun kunst en flora-tentoonstellingen en educatieve programma's, met de grootste collectie droge planten in het Amerikaanse South Mountain Park, het grootste stadspark in de VS, is ook het hoogste woestijnberggebied ter wereld.

Andere populaire sites in de stad zijn de Japanse vriendschapstuin, het historische erfgoed, het Phoenix Mountains Park, het Pueblo Grande Museum, het Tovrea Castle, het Camelback-gebergte, het Gastje in de rots, het Mystery Castle, de St. Mary's Basilica, de Taliesin West en de Wrigley Mansion.

Veel jaarlijkse evenementen in en nabij Phoenix vieren het erfgoed en de diversiteit van de stad. Hieronder vallen de Scottsdale Arabian Horse Show, de grootste paardenshow ter wereld; Matsuri, een viering van de Japanse cultuur; Pueblo Grande Indian Market, een evenement dat de aandacht vestigt op inheemse Amerikaanse kunst en ambachtelijke kunst; Grand Menorah Lighting, een decemberevenement ter ere van Hanukah; ZooLights, een de avondgebeurtenis van december bij de Zoo Phoenix die miljoenen lichten kenmerkt; de in 1884 begonnen beurs van Arizona; Scottish Gathering & Highland Games, een evenement ter ere van het Schotse erfgoed; Estrella War, een viering van het middeleeuwse leven; Tohono O'odham Nation Rodeo & Fair, oudste Indiase rodeo in Arizona; en het Chinese Week & Culture & Cuisine Festival, een viering van de Chinese cultuur.

Cuisine

Net als veel andere westerse steden waren Phoenix's vroegste restaurants vaak stookhuizen. Vandaag de dag is Phoenix ook bekend om zijn Mexicaanse voedsel, dankzij zijn grote Latijns-Amerikaanse bevolking en zijn nabijheid tot Mexico. Sommige restaurants van Phoenix hebben een lange geschiedenis. Het magazijn van Stockyards dateert van 1947, terwijl het restaurant La Casa Vieja (Spaans voor "het Oude Huis") van Monti sinds de jaren '90 in bedrijf was, maar zijn deuren op 17 november 2014 sloot. Macayo's (een Mexicaanse restaurantketen) werd opgericht in Phoenix in 1946, en andere belangrijke Mexicaanse restaurants zijn Garcia's (1956) en Manuel's (1964). De recente bevolkingsgroei heeft mensen uit het hele land en in mindere mate uit andere landen gebracht en heeft sindsdien de lokale keuken beïnvloed. Phoenix bost cuisines uit de hele wereld, zoals Koreaans, barbecue, Cajun/Creole, Grieks, Hawaïaans, Iers, Japans, sushi, Italiaans, fusie, Perzisch, Indiaas (Zuid-Aziatisch), Spaans, Thai, Chinees, zuidwest, Tex-Mex, Vietnamees, Braziliaans en Frans.

De eerste McDonald's franchise werd in 1952 door de broers McDonald verkocht aan een Phoenix-ondernemer. Neil Fox betaalde $1.000 voor de rechten om een vestiging te openen die gebaseerd is op het restaurant van de gebroeders McDonald. De hamburgerstandaard ging in 1953 open op de zuidwestelijke hoek van Central Avenue en Indian School Road, aan de groeiende noordkant van Phoenix, en was de eerste locatie waar de nu internationaal bekende gouden arches werden gespaard, die aanvankelijk twee keer zo hoog waren als het gebouw. Drie andere franchiselocaties openden dat jaar, twee jaar voordat Ray Kroc McDonald's kocht en zijn eerste franchise opende in Chicago, Illinois.

Grote liga

Phoenix is de thuisbasis van verschillende professionele sportcompetities en is een van de 13 metropolitane gebieden in de VS waar vertegenwoordigers van alle vier de grote professionele sportcompetities aanwezig zijn, hoewel slechts één van deze teams de stadsnaam draagt en twee van hen binnen de grenzen van de stad spelen.

Stick Resort Arena in het centrum van Phoenix

De Phoenix Suns was het eerste grote sportteam in Phoenix dat in 1968 een nationale Basketball Association (NBA)-franchise kreeg. Ze hadden oorspronkelijk gespeeld in het herdenkingsmuseum van Arizona, voordat ze in 1992 naar het Amerikaanse West Arena (nu Talking Stick Resort Arena) verhuisden. Het jaar na hun overstap naar de nieuwe arena maakten de Zonnen het tot de NBA finales voor de tweede keer in de franchisegeschiedenis, die verloren gingen aan de Chicago Bulls van Michael Jordan, 4 spelletjes tot 2. Het Amerikaanse Airways Center organiseerde zowel de All-Star Games van 1995 als die van 2009 NBA.

In 1997 was de Phoenix Mercury een van de oorspronkelijke acht teams die de Women's National Basketball Association (WNBA) lanceerde. Ze spelen ook bij Talking Stick Resorts Arena. Ze hebben driemaal het WNBA-kampioenschap gewonnen: voor het eerst in 2007, toen ze de Detroit Shock verslaan, opnieuw in 2009, toen ze de Indiana Fever verslaan, en in 2014, toen ze de Chicago Sky overspoelden.

State Farm Stadium on the game day of Super Bowl XLII (3 februari 2008)

De Arizona Diamondbacks van Major League Baseball begon in 1998 als een expansieteam te spelen. Het team heeft al zijn huisspellen gespeeld in het zelfde stadspark, nu gekend als Chase Field. Het is het op een na hoogste stadion in de V.S. (na het Gebied van Cors in Denver), en is gekend voor zijn het zwemmen pool voorbij het outfield hek. In 2001 versloegen de Diamondbacks de New York Yankees 4-3 in de World Series en werden zij de eerste professionele sportfranchise van de stad om een nationaal kampioenschap te winnen in Arizona. De overwinning was ook de snelste die een expansieteam ooit de World Series had gewonnen, die de oude mark van de vijf jaar durende Florida Marlins, die in 1997 was ingesteld, overtrof.

De Arizona Cardinals zijn de oudste professionele voetbalfranchise in het land die voortdurend wordt geleid. Ze zijn in 1898 in Chicago opgericht en verhuisden in 1988 van St. Louis naar Phoenix en speelden in de Western Division van de National Football League. Op hun verhuizing naar Phoenix speelden de Cardinals hun thuisspellen op Sun Devil Stadium op de campus van de Arizona State University in de buurt van Tempe. In 2006 verhuisden ze naar het nieuwe staatskerstatrium in de voorstad Glendale. Sinds ze naar Phoenix zijn verhuisd, hebben de Kardinalen één kampioensschijn gemaakt, Super Bowl XLIII in 2009, waar ze 27-23 verloren aan de Pittsburgh Steelers.

Gila River Arena in Glendale

Sun Devil Stadium hield Super Bowl XXX in 1996. Stadium van de staatsboerderij organiseerde Super Bowl XLII in 2008 en Super Bowl XLIX in 2015. Het werd ook geselecteerd als gastheer voor Super Bowl LVII.

De Arizona Coyotes van de National Hockey League verhuisde in 1996 naar het gebied, voorheen bekend als de Winnipeg Jets. Ze speelden oorspronkelijk hun thuisspellen in America West Arena in het centrum van Phoenix, voordat ze in december 2003 naar de Arena van Jobing.com gingen (nu de Gila River Arena genoemd) in Glendale.

In 2018 kondigde de inmiddels overleden alliantie van Amerikaanse voetbalbonden aan dat de Phoenix-franchise van de liga, de Arizona Hotshots, in 2019 zou beginnen te spelen.

*Opmerking: De Kardinalen wonnen twee van hun kampioenschappen in Chicago, een pre-modern tijdperk.

Andere sporten

Het gebied Phoenix organiseert twee jaarlijkse voetbalwedstrijden voor het college: de Fiesta Bowl, speelde op het Stadion van de staatsboerderij, en de Cheez-it Bowl, die werd gehouden in Sun Devil Stadium (hoewel Chase Field als gastheer heeft gesubstitueerd terwijl het voetbalstadion van ASU wordt gerenoveerd).

Phoenix heeft een binnenvoetbalteam, de Arizona Rattlers van de binnenvoetbalbond. Hun spelletjes worden ook gespeeld op Talking Stick Resort Arena. Ze speelden in de Arena Football League van 1992 tot 2016 en hadden vijf AFL-kampioenschappen gewonnen voordat ze de competitie verlieten.

Het Greater Phoenix-gebied is het woongebied van de Cactus League, een van de twee voorjaars trainingsbonden voor majoor League Baseball. Met de verhuizing van de Rockies Colorado en de Diamondbacks naar hun nieuwe installatie in de Indische Salt-rivier is de liga volledig gevestigd in het gebied Greater Phoenix. Nu de Cincinnati Reds naar Goodyear verhuist, is de helft van de 30 teams van MLB nu opgenomen in de Cactus League.

Phoenix International Raceway (gebouwd in 1964 met een ovaal van 1,6 km), met een eenvormig ontwerp en een wegtraject van 4,0 km. Het gastheren verscheidene gebeurtenissen NASCAR per seizoen, en het jaarlijkse weekend NASCAR van de Daling, dat gebeurtenissen van vier verschillende klassen NASCAR omvat, is een enorme gebeurtenis. In het park Wild Horse Pass Motorsports Park (voorheen Firebird International Raceway) vinden evenementen van het NHRA plaats in het metropolitane gebied Phoenix.

De stad organiseert ook een aantal grote professionele golfevenementen, waaronder de lpg-oprichter en sinds 1932 de Phoenix Open van de PGA-rondleiding. De Phoenix Marathon is een nieuwe aanvulling op de sportscène in de stad en is een kwalificatie voor de Boston Marathon. De serie Rock 'n' Roll Marathon houdt sinds 2004 elke januari een evenement in Phoenix. Phoenix is ook thuis in een voetbalclub, Phoenix Rising FC.

Camelback Mountain

Phoenix is de woonplaats van een groot aantal parken en recreatiegebieden. De stad Phoenix omvat nationale parken, parken in het graafschap Maricopa en stadsparken. Tonto National Forest maakt deel uit van de noordoostgrens van de stad, terwijl het graafschap het grootste park in het land heeft.

Het stadsparksysteem dat is opgezet om het woestijnlandschap in gebieden die anders aan de ontwikkeling zouden hebben ingeboet te behouden, omvat het South Mountain Park, het grootste stadspark ter wereld met 16.500 hectare (67 km²). De 182 parken van het systeem bevatten meer dan 41.900 hectare (16.956 ha), waardoor het het grootste gemeentelijke park in het land is. Het parksysteem heeft faciliteiten voor het wandelen, kamperen, zwemmen, paardenrijden, fietsen en beklimmen. Enkele andere belangrijke parken van het systeem zijn de Camelback Mountain, Encanto Park (een ander groot stadspark) en de Sunnyslope Mountain, ook bekend als "S" Mountain. Papago Park in het oosten van Phoenix is het woongebied van zowel de woestijnbotanische tuin als de Phoenix dierentuin, naast een aantal golfterreinen en de geologische formatie Hole-in-the-Rock. De in 1939 opende woestijnbotanische tuin is een van de weinige openbare tuinen in het land die gewijd zijn aan woestijnplanten, en toont het leven van woestijnplanten uit de hele wereld.

De dierentuin Phoenix is de grootste particuliere non-profitdierentuin in de Verenigde Staten en is internationaal bekend om zijn programma's die gericht zijn op het redden van bedreigde diersoorten.

Het Arizona State Capitol, dat vroeger de staatswetgever was, is nu een museum.

In 1913 heeft Phoenix een nieuwe vorm van bestuur aangenomen, waarbij van het systeem van burgemeesters naar het systeem van raadslieden werd overgeschakeld, waardoor het een van de eerste steden in de Verenigde Staten was met deze vorm van stadsbestuur, waar een stadsleider toezicht houdt op alle stadsdepartementen en het beleid uitvoert dat door de raad is vastgesteld. Phoenix vertegenwoordigt vandaag de dag het grootste gemeentebestuur van dit type in het land.

De gemeenteraad bestaat uit een burgemeester en acht leden van de gemeenteraad. Terwijl de burgemeester gekozen wordt in een volkswijde verkiezing, worden de leden van de gemeenteraad van Phoenix alleen verkozen in de districten die zij vertegenwoordigen, waarbij zowel de burgemeester als de leden van de Raad vier jaar in dienst zijn. De burgemeester van Phoenix is Kate Gallego. De burgemeester en de leden van de gemeenteraad hebben elk een gelijke stembevoegdheid bij het vaststellen van het stadsbeleid en het aannemen van regels en voorschriften. Sunshine Review gaf de website van de stad een Sunny Award voor haar transparantieinspanningen .

Overheidsvoorzieningen

Phoenix City Hall, met het logo van de stad, de fenix-vogel

Als hoofdstad van Arizona heeft Phoenix de wetgevende macht van de staat, samen met een groot aantal overheidsinstellingen, waarvan er veel zich onmiddellijk ten westen van het centrum van Capitol bevinden. Het departement Arizona van jeugdcorrecties beheert de scholen van Adobe Mountain and Black Canyon in Phoenix. Een andere belangrijke overheidsinstelling is het Nationaal Ziekenhuis van Arizona, dat wordt beheerd door het ministerie van Volksgezondheid van Arizona. Dit is een centrum voor geestelijke gezondheid en het is de enige medische faciliteit die door de overheid wordt beheerd. Het hoofdkwartier van een groot aantal overheidsinstellingen van Arizona bevindt zich in Phoenix, met vele in het district Capitol.

Federale overheidsinstellingen

Het Federal Bureau of Prisons exploiteert de Phoenix, de Federal Correctional Institution (FCI), die zich binnen de stadsgrenzen bevindt, vlakbij de noordelijke grens.

De Amerikaanse Sandra Day O'Connor US Courthouse, de Amerikaanse districtsrechtbank van Arizona, is in Washington Street in het centrum van de stad. Het is ter ere van de gepensioneerde rechter van de VS Sandra Day O'Connor, die in Arizona werd opgevoed.

Het Federal Building bevindt zich op het kruispunt van Van Buren Street en First Avenue in het centrum. Het bevat verschillende federale veldkantoren en de lokale afdeling van de Amerikaanse faillissementsrechtbank. In dit gebouw waren voorheen de kantoren en rechtszalen van de Amerikaanse districtsrechtbank ondergebracht, maar deze werden in 2001 verplaatst naar de nieuwe Sandra Day O'Connor US Courthouse. Vóór de bouw van dit gebouw in 1961, werden de kantoren van de federale overheid gehuisvest in de historische Amerikaanse Post Office on Central Avenue, voltooid in de jaren dertig.

Crime

Directietoren van Arizona State Capitol bij 1700 W. Washington St.

Tegen de jaren '60 was de misdaad een groot probleem in Phoenix, en tegen de jaren '70 bleef de misdaad in de stad sneller toenemen dan waar ook in het land. Het was in deze periode dat er een incident in Phoenix plaatsvond dat nationale gevolgen zou hebben. Op 16 maart 1963 werd Ernesto Miranda gearresteerd en beschuldigd van verkrachting. Het daaropvolgende arrest van het Hooggerechtshof van 13 juni 1966, Miranda tegen Arizona, heeft in de Verenigde Staten geleid tot de praktijk om een Miranda-waarschuwing te geven aan alle verdachte criminelen.

Met de snelle groei van Phoenix was landfraude een van de belangrijkste terreinen van criminele activiteit. De praktijk werd zo wijdverbreid dat kranten naar Phoenix zouden verwijzen als de gebedde woestijn. Deze landfraude heeft geleid tot een van de meer beruchte moorden in de geschiedenis van de vallei, toen de schrijver Don Bolles uit de Republiek Arizona in 1976 door een autobom werd vermoord. Men dacht dat zijn onderzoeksverslag over georganiseerde misdaad en landfraude in Phoenix hem tot doelwit maakte. Bolles was de enige verslaggever van een grote Amerikaanse krant die vermoord werd op Amerikaans grondgebied vanwege zijn berichtgeving over een verhaal. Max Dunlap werd veroordeeld voor moord in de eerste graad in de zaak.

De straatbendes en de drugshandel waren in de jaren tachtig omgevormd tot veiligheidsproblemen van de overheid, en de criminaliteit in Phoenix bleef groeien. Na een piek in het begin en midden van de jaren negentig heeft de stad een algemene daling van de misdaadcijfers te zien gegeven. Het Maricopa County Jail systeem is het op drie na grootste in het land. Het aantal geweldsdelicten bereikte in 1993 een hoogtepunt van 1146 misdaden per 100.000 mensen, terwijl het aantal onroerendgoeddelicten een paar jaar eerder, in 1989, een hoogtepunt bereikte van 9.966 misdaden per 100.000.

In de meest recente cijfers van de FBI (2012) zijn deze cijfers respectievelijk 637 en 4091. Sinds hun piek in 2003 zijn de moorden gedaald van 241 naar 114 in 2014.

In 2001 en 2002 stond Phoenix op de eerste plaats in het land in de diefstallen van voertuigen, waarbij elk jaar meer dan 22.000 en 25.000 auto's werden gestolen. Het is sindsdien elk jaar teruggelopen tot 7.200 in 2014, een daling van bijna 70% in die periode. De MSA Phoenix is in 2012 in het land gedaald tot de 70e in termen van autodiefstallen.

Toen het eerste decennium van de nieuwe eeuw eindigde, was Arizona de toegangspoort tot de VS voor drugshandel geworden. Een andere misdaadkwestie in verband met de drugshandel zijn ontvoeringen. In de late jaren 2000 kreeg Phoenix de titel "Kidnapping Capital of the USA". De meeste ontvoerden zouden het slachtoffer zijn van mensensmokkel of van illegale drugshandel, terwijl de ontvoerders vermoedelijk deel uitmaken van de Mexicaanse drugskartels.

Arizona heeft musea, tijdschriften, samenlevingen en bibliotheken die dienen als bron van belangrijke kennis van het cultureel erfgoed. Ze omvatten het Arizona State Archives Historic Photovisions Memory Project, dat meer dan 90.000 beelden bevat die zich richten op de unieke geschiedenis van Arizona als staat en gebied, de Arizona Historical Society, het Journal of Arizona History en talrijke museumdatabases.

33 schooldistricten bieden openbaar onderwijs in de Phoenix-regio. Dit is een erfenis van talrijke annexaties in de loop der jaren; Veel van de schooldistricten bestonden al voordat hun gebieden deel uitmaakten van Phoenix.

Er zijn 21 basisschooldistricten, die meer dan 215 basisscholen hebben, en die zijn verbonden met 4 middelbare schoolwijken met 31 middelbare scholen die Phoenix bedienen. Drie van de middelbareschooldistricten (Glendale Union, Tempe Union en Tolleson Union) dienen slechts gedeeltelijk Phoenix. Bovendien zijn er vier verenigde districten, die de klassen K-12 bestrijken, die 58 basisscholen en 4 middelbare scholen toevoegen aan het onderwijssysteem van Phoenix. Van die vier dient alleen het district Paradise Valley Phoenix volledig. Met meer dan 27.000 studenten, en verspreid over 220 vierkante mijl, is het Phoenix Union High School District een van de grootste middelbare schooldistricten in het land, met 16 scholen en bijna 3.000 werknemers. Phoenix wordt ook bediend door een groeiend aantal charterscholen, met ruim 100 die in de stad actief zijn.

Postsecundair onderwijs

De campus van ASU uit Tempe Butte in de buurt van Tempe

Arizona State University is de grootste instelling voor hoger onderwijs in de regio. Terwijl zijn belangrijkste campus in Tempe is, heeft ASU ook campussen in het noordwesten van Phoenix (ASU West Campus), het centrum van Phoenix (ASU Downtown Campus), Mesa (ASU Polytechnic Campus) en Glendale (Thunderbird School of Global Management). ASU is een van de grootste openbare universiteiten in de VS, met een inschrijving van 72.254 in 2012.

Een onafhankelijke, erkende LCME, vierjarige medische school van de Universiteit van Arizona College of Medicine is nabij de Phoenix campus in het centrum van ASU. Er is ook een kleine satelliet Phoenix Biomedical Campus voor de Noordelijke Universiteit van Arizona (gevestigd in Flagstaff).

Het district Maricopa County Community College omvat tien gemeenschapscentra en twee centra voor vaardigheden in het hele district Maricopa, die volwasseneneducatie en een beroepsopleiding verzorgen. Phoenix College, dat deel uitmaakt van het district, werd opgericht in 1920 en is de oudste gemeenschapscollege in Arizona en een van de oudste in het land.

Thunderbird control tower-Thunderbird School of Global Management

In de stad wonen ook veel andere instellingen voor hoger onderwijs. De opmerkelijke instellingen omvatten: Barrow Neurological Institute, 's werelds grootste instelling voor behandeling en onderzoek naar neurologische aandoeningen; Grand Canyon University, een privaatrechtelijke christelijke universiteit die in 1949 werd opgericht als non-profitschool, is nu actief als instelling voor winstoogmerk; de Universiteit van Phoenix is de grootste universiteit van Noord-Amerika met meer dan 300.000 studenten op campussen in heel Noord-Amerika en online; en de Arizona Summit Law School, een privaatrechtelijke rechtenschool met winstoogmerk in het centrum van Phoenix.

Phoenix's eerste krant was het weekblad Salt River Valley Herald, opgericht in 1878, dat zijn naam het volgende jaar zou veranderen in de Phoenix Herald. De krant zou in de eerste jaren een aantal aanvullende naamswijzigingen doorlopen voordat hij eindelijk een besluit zou nemen over de Phoenix Herald, die nog steeds in een online vorm bestaat. Vandaag wordt de stad bediend door een grote krant: De Republiek Arizona, die samen met haar online-entiteit azcentral.com, het grootstedelijke gebied bedient. Het Joodse nieuws van Greater Phoenix is een onafhankelijke weekkrant die in 1948 werd opgericht. Bovendien wordt de stad ook bediend door talrijke gratis buurtpapieren en andere weekbladen zoals de Phoenix New Times in de East Valley Tribune, die voornamelijk de steden van de East Valley bedient. en Arizona State University's The State Press.

Het metrogebied Phoenix wordt bediend door vele lokale televisiestations en is het grootste aangewezen marktgebied (DMA) in het zuidwesten, en het twaalfde grootste in de V.S., met meer dan 1,8 miljoen huizen (1,6% van de totale V.S.). De belangrijkste netwerktelevisiefilialen zijn KNXV 15 (ABC), KPHO 5 (CBS), KPNX 12 (NBC), KSAZ 10 (Fox), KASW 61 (CW), KUTP 45 (MyNetworkTV) en KAET 8 (PBS, beheerd door de staatsuniversiteit van Arizona). Andere netwerktelevisiefilialen die in het gebied actief zijn, zijn KPAZ 21 (TBN), KTVW-DT 33 (Univision), KFPH-DT (UniMás), KTAZ 39 (Telemundo), KDPH 48 (Daystar) en KPPX-TV 51 (ION). KTVK 3 (3TV) en KAZT 7 (AZ-TV) zijn onafhankelijke televisiezenders die actief zijn in het metrogebied. KSAZ-TV, KUTP, KPAZ-TV, KTVW-DT, KFPH-DT, KTAZ, KDPH-LP en KPPX-TV zijn zenders die eigendom zijn van en geëxploiteerd worden door het netwerk.

In de stad zijn veel grote speelfilms en televisieprogramma's gefilmd. Van de openingssequenties in Psycho, tot de nachtaanval door de buitenaardsen in de jaren '53 De Wereldoorlog, tot snelwegscènes in Miss Sunshine, is Phoenix de locatie voor talrijke belangrijke speelfilms geweest. Andere opmerkelijke foto's die minstens gedeeltelijk in Phoenix zijn gefilmd, zijn Raising Arizona, een thuis aan het einde van de wereld, Bill & Ted's Excellent Adventure, Dagen van Thunder, The Gauntlet, The Grifters, Waiting to Exhale and Bus Stop.

De radiogolven in Phoenix houden rekening met een breed scala aan muziekdiensten en praatradio-interesses. De stations omvatten klassieke rotsformaten van KOOL-FM en KSLX-FM, aan popstations zoals KYOT en alternatieve stations zoals KDKB-FM, aan de praatradio van KFYI-AM en KKNT-AM, de pop en top 40 programmering van KZZP-FM en KALV-FM, en de landgeluiden van KMLE-FM. Met zijn grote Latijns-Amerikaanse bevolking zijn er talrijke Spaanse stations, zoals KHOT-FM en KOMR-FM.

Vervoer

Lucht

Een luchtfoto van de controletoren in Phoenix Sky Harbour die op 17 januari 2007 met de werkzaamheden is begonnen.

Internationale luchthaven Phoenix Sky Harbor (IATA: PHX, ICAO: KPHX), een van de tien drukste luchthavens in de Verenigde Staten, bedient meer dan 110.000 mensen op meer dan 1000 vluchten per dag. Centraal gelegen in het metrogebied bij verschillende belangrijke snelwegverbindingen ten oosten van Phoenix, bedient de luchthaven meer dan 100 steden met niet-stopvluchten.

Air Canada, British Airways, Condor, Volaris en WestJet behoren tot verschillende internationale luchtvaartmaatschappijen en tot de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij American Airlines (die een hub op de luchthaven onderhoudt) die vluchten naar bestemmingen als Canada, Costa Rica, Mexico en Londen verzorgt. Naast de Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen zijn er nog andere binnenlandse luchtvaartmaatschappijen zoals Alaska Airlines, Delta, Frontier, Hawaiian, JetBlue, Southwest, Spirit, Sun Country en United.

De luchthaven Phoenix-Mesa Gateway (IATA: AZA, ICAO: KIWA) in de nabijheid van Mesa dient ook het commerciële luchtverkeer in het gebied. Het werd geconverteerd uit Williams Air Force Base, die in 1993 gesloten werd. De luchthaven heeft onlangs een aanzienlijke commerciële dienst ontvangen, waarbij Allegiant Air een hub op de luchthaven met een non-stopverbinding heeft geopend naar meer dan een dozijn bestemmingen.

Kleinere luchthavens die voornamelijk particuliere en bedrijfsjets aandoen, zijn de luchthaven Phoenix Deer Valley, in het district Deer Valley in het noorden van Phoenix, en de luchthaven Scottsdale, net ten oosten van de Phoenix/Scottsdale grens. Er zijn ook andere gemeentelijke luchthavens, waaronder de luchthaven van Glendale, de luchthaven van Falcon Field in Mesa en de luchthaven van Phoenix Goodyear.

Rail en bus

Station Phoenix van de Unie - 2009

Amtrak diende het Phoenix Union Station uit tot 1996 toen de Pacific Railroad (UP) van de Unie dreigde de de route tussen Yuma, Arizona en Phoenix te verlaten. Amtrak bracht treinen naar Maricopa, 30 mijl (48 km) ten zuiden van Phoenix in het centrum, waar passagiers aan boord kunnen komen van de Texas Eagle (Los Angeles-San Antonio-Chicago) en Sunset Limited (Los Angeles-New Orleans). Hoewel UP het trackage en het station overhoudt, kwam Amtrak niet terug.

Amtrak Thruway buses verbindt Phoenix Sky Harbour International Airport met Flagstaff voor een verbinding met de zuidwestchef van Los Angeles-Chicago. Phoenix wordt ook bediend door de busdienst Greyhound, die stopt bij 24th Street in de buurt van de luchthaven.

Station Valley Metro Rail - 2009

Valley Metro levert openbaar vervoer in het gehele metropolitane gebied, met zijn treinen, bussen en een "ride-share"-programma. 3,38% van de werknemers komt via het openbaar vervoer terecht. Het 20-mijl (32 km) lichte spoorwegproject van de Valley Metro Rail, door het noordcentrum van Phoenix, in het centrum en naar het oosten door Tempe en Mesa, opende 27 december 2008. Toekomstige spoorwegsegmenten van meer dan 30 mijl (48 km) zullen tegen 2030 worden geopend.

Wegen en snelwegen

Het autoverkeer Phoenix is afhankelijk van zowel snelwegen als oppervlaktestraten. Freeways vallen onder de auspiciën van het departement van Vervoer van Arizona (ADOT). Phoenix staat op de eerste plaats in het land in de kwaliteit van de stedelijke snelwegen, en de staat als geheel staat op de eerste plaats in het land in de kwaliteit van bruggen. Terwijl Phoenix de vijfde dichtstbevolkte stad in het land is, lijden de snelwegen van Phoenix niet aan hetzelfde soort congestie als die in andere grote steden. In een recent onderzoek is er in Phoenix in de 100 slechtste snelwegen geen enkel stuk snelweg voor congestie of onbetrouwbaarheid.

In 2012 vond 's nachts de uitwisseling plaats tussen Stack (Interstates 10 en 17)

Een deel van de reden hiervoor is het uitgebreide snelwegsysteem in de stad, omdat het grootste deel van dat systeem wordt gefinancierd door lokale fondsen en niet door federale fondsen, via een halve cent algemene omzetbelastingmaatregel die in 1985 door de kiezers werd goedgekeurd. Een ander voordeel van deze lokale financiering is dat Phoenix de grootste stad in de Verenigde Staten is om twee Interstate Highways te hebben, maar geen drie-cijferige interstaten.

Vanaf 2005 bevat het metropolitane gebied Phoenix een van de grootste en snelst groeiende snelst groeiende snelwegsystemen van het land, bestaande uit meer dan 1.405 rijstroken (2.261 rijstrook km). Het snelwegsysteem is een mix van Interstate, de V.S., en staatswegen die Interstate 10, Interstate 17, US 60, Lijn 101, Lijn 202, SR 51, SR 143, en Lijn 303 omvatten. De routes 101, 202 en 303 worden nog steeds op grote schaal uitgebreid, evenals een aantal andere kleinere projecten rond de vallei. De Routes 87, 85, en 74 van de staat verbinden Phoenix met andere gebieden van de Valley en Arizona.

Het straatsysteem in Phoenix (en een aantal van de buitenwijken ervan) is voorzien van een rastersysteem, waarbij de meeste wegen ofwel noord-zuid ofwel oost-west gericht zijn, en het nulpunt van het raster het snijpunt is van Central Avenue en Washington Street. De enige opmerkelijke uitzondering hierop is de diagonale Grand Avenue, die noordwest-zuidoosten loopt. Het oorspronkelijke plan was om de oost-weststraten te noemen naar de presidenten van de VS, waarbij de noordzuidstraten naar inheemse Amerikanen werden vernoemd. maar de straten in het noorden en zuiden werden snel veranderd in getallen, met de genummerde Avenues ten westen van Midden, en de genummerde Streets ten oosten. Grote arteriële straten liggen op een afstand van 1,6 km, verdeeld in kleinere blokken, ongeveer elke ¹/₈ mijl (200 m). Scottsdale Road is bijvoorbeeld de 7200-straat in het oosten en ligt dus 9 mijl (14 km) ten oosten van Midden-Avenue (72/8 km).

Freeways en staatssnelwegen in Phoenix:

Alternatieve vormen van vervoer

De Vereniging van Regeringen van Maricopa heeft een fietsenadviescomité dat zich bezighoudt met het verbeteren van de omstandigheden voor fietsen op straten in de stad en op wegen buiten de weg. Bicycling Magazine gaf Phoenix de 15e fietsvriendelijke stad van 50 steden in de Verenigde Staten met een bevolking van meer dan 100.000 inwoners.

Nutsbedrijven

Kanaal van het Central Arizona Project (CAP)

Phoenix ligt in de woestijn en is afhankelijk van een watervoorziening die via een systeem van kanalen aan de stad wordt geleverd, waardoor water wordt afgeleid van de rivieren en meren in de regio, waarbij het grootste deel van het water van de stad afkomstig is van de Colorado-rivier via het kanaal van het Central Arizona-project. De elektriciteitsbehoeften van de stad worden voornamelijk bediend door de openbare dienst van Arizona, hoewel sommige klanten hun elektriciteit ontvangen van het project van de Salt River (SRP). De belangrijkste bronnen van elektrische opwekking zijn kerncentrales en kolencentrales. Arizona is het woongebied van het kerncentrale van Palo Verde, de grootste kerncentrale in de Verenigde Staten. SRP is ook de grootste waterleverancier in Phoenix.

Gezondheidszorg

In 2011 (het laatste jaar waarvoor informatie beschikbaar is) had Phoenix een iets jongere bevolking dan het land als geheel. Terwijl de Verenigde Staten 13,3% van de bevolking ouder dan 65 jaar hadden, was het percentage van Phoenix aanzienlijk lager, namelijk 8,1%. Het percentage van Phoenix van 18,8% in de volgende leeftijdsgroep, 45-64 jaar was ook veel lager dan het nationale gemiddelde van 26,6%. Dit leidt ertoe dat 73% van de Phoenix-populatie 44 jaar of jonger is, in vergelijking met het nationale percentage van 60.

In 2010 (het laatste jaar voor nationaal gerapporteerde cijfers) lag Phoenix op of onder het nationale niveau voor de meeste te melden ziekten, met uitzondering van hepatitis A en B, waar deze iets hoger waren dan het nationale gemiddelde (respectievelijk 0,8 en 1,8 tot 0,5 en 1,1%).

Maricopa Medical Center

In de meeste grote categorieën had Phoenix een lagere incidentie van overlijden dan de rest van het land. Alleen sterfgevallen als gevolg van de ziekte van Alzheimer (29,7 tot 27,2 doden per 100.000) en prenatale aandoeningen (5,3 tot 3,8 doden per 100.000) lagen iets boven het nationale gemiddelde. De sterfte als gevolg van HIV en leverziekte lag precies op het nationale gemiddelde van respectievelijk 2,5 en 10,8. In verscheidene belangrijke categorieën had Phoenix echter significant lagere sterftecijfers: het aantal kankerdoden bedroeg slechts 57 % ( 106 ) van het nationale gemiddelde van 184 , 6 doden per 100.000 ; 56 , 1 % van het nationale percentage van 249 , 8 doden als gevolg van hartziekten per 100.000 . Kanker en hartaandoeningen waren de twee belangrijkste doodsoorzaken in het land.

Lage geboorten (7,5%) lagen onder het nationale gemiddelde van 8,1%, maar de kindersterfte (7,2%) was hoger dan de rest van de VS (6,1%). De geboorte van een tienermoeder was aanzienlijk hoger dan de rest van het land, namelijk 12,2% in vergelijking met 8,4% op nationaal niveau.

Het metropolitane gebied Phoenix wordt bediend door 56 ziekenhuizen en medische centra. De Mayo Clinic, een non-profitmedische praktijk en een onderzoeksgroep voor medische doeleinden, gevestigd in Rochester, Minnesota. Phoenix is één van de twee andere plaatsen met Mayo Clinic campussen (de andere zijn Jacksonville, Florida). Het is de eerste en grootste geïntegreerde praktijk van medische groepen zonder winstoogmerk ter wereld; Mayo Clinic is al meer dan 20 jaar dichtbij of bovenaan de US News & World Report List of "Best Hospities" (Beste ziekenhuizen). Het St. Joseph's Hospital and Medical Center maakt deel uit van Dignity Health (voorheen katholieke gezondheidszorg in het westen), een van de grootste gezondheidszorgstelsels in de westelijke Verenigde Staten. Sint-Jozefs is een ziekenhuis zonder winstoogmerk met een speciale pleitbezorger voor de armen en ondergedienden. John C. Lincoln North Mountain Hospital is een algemeen medisch en chirurgisch ziekenhuis, dat bijna op het niveau van de nationaal gerangschikte Amerikaanse News Best Hospital opereerde in vier volwassen specialiteiten. Het Phoenix Children's Hospital is nationaal gerangschikt in 5 pediatrische specialiteiten volgens het US News & World Report. Het is een 425-bed kinderziekenhuis. Arizona Heart Institute, dat in 1971 werd geopend, staat internationaal bekend als een van de eerste vrijstaande ambulante klinieken die uitsluitend gericht zijn op de cardiovasculaire gezondheid. Banner Health is een gezondheidsstelsel zonder winstoogmerk in de Verenigde Staten, dat is gevestigd in Phoenix. Zij exploiteert 23 ziekenhuizen en gespecialiseerde faciliteiten. Het gezondheidsstelsel is de tweede grootste werkgever in Arizona, achter Walmart, met meer dan 35.000 werknemers. Banner Health werd in 1999 opgericht door een fusie van Lutheran Health Systems, gevestigd in North Dakota, en Samaritan Health System, gevestigd in Phoenix. Van de tien grootste ziekenhuizen in de stad (de 12 grootste in de staat) zijn er vier Banner-ziekenhuizen. Barrow Neurological Institute (BNI) in St. Joseph's Hospital and Medical Center is 's werelds grootste gespecialiseerde neurochirurgische instelling en leider op het gebied van neurochirurgische training, onderzoek en patiëntenzorg. Op het BNI vinden meer operationele neurochirurgische procedures plaats dan op enige andere instelling in de Verenigde Staten.

Signpost waarop de zustersteden van Phoenix worden getoond

Met de oprichting van de organisatie Phoenix Sister Cities (PSC) in 1972 werd Phoenix lid van de internationale zuster City-beweging. Het zou een aantal jaren duren voordat de organisatie officieel zou worden, en niet pas in 1975 een beroep zou doen op de statuten, en pas in 1976 een eerste zuster-stadsovereenkomst zou sluiten met Hermosillo, Mexico. In de taakomschrijving van de organisatie staat dat het doel ervan is "intermenselijke relaties tot stand te brengen tussen de inwoners van Phoenix en haar zustersteden door middel van commerciële, educatieve, culturele en artistieke uitwisselingsprogramma's en evenementen die wereldwijde, langdurige internationale partnerschappen en zakelijke kansen voor de burgers van Phoenix creëren en in stand houden". Phoenix heeft tien zustersteden, zoals aangewezen door de Phoenix Sister Cities Commission en Sister Cities International, zoals weergegeven in de onderstaande tabel. Phoenix en Praag hebben sinds mei 1991 een relatie met de hoofdstad gedeeld, die in 2013 werd uitgebreid tot de status van zuster City.